Nieuwe verhalen die Hitchcock koos

De naam Hitchcock is een begrip geworden, dat onverbrekelijk verbonden is met 'thriller'. Dit woord is niet gemakkelijk in het Nederlands te vertalen, maar ieder die in de bioscoop of op de televisie kennis gemaakt heeft met Hitchcock (en wie heeft dit niet?) weet wel dat er een spannend verhaal mee bedoeld wordt waarbij de koude spinnen over je rugwervels lopen. Hoe men ook mag oordelen over het voor en tegen van deze bezigheid en van het 'griezelen' in het algemeen, het blijft een feit dat Hitchcock anders is dan andere lieden die er hun bedrijf van maken medemensen gezellige rillingen te bezorgen. Hitchcock weet degenen die naar hem willen kijken of luisteren meteen zo te pakken, dat zij willens en wetens meegesleept worden door alle draaikolken van zijn fantasie heen en hun weinig tijd gelaten wordt om te filosoferen. Hitchcock zoekt zijn geschiedenissen bijeen overal waar hij met zijn fijne neus iets goeds ruikt. Wanneer de meester verhalen presenteert onder de titel 'Mijn favorieten', dan is er geen twijfel mogelijk dat men iets bijzonders op het gebied der 'adembenemers' te genieten krijgt. De eerste bundel Hitchcock-verhalen (Prisma 425) heeft dit overduidelijk bewezen. Ook de hier gekozen verhalen, vallend onder het genre 'suspence', hoe uiteenlopend van opzet en uitwerking ook, bezitten die obsederende kracht waardoor de lezer onweerstaanbaar wordt meegezogen in de loop van de gebeurtenis en deze om zo te zeggen aan den lijve ondervindt. Men kan er niet als nuchtere toeschouwer buiten blijven staan, men doet onwillekeurig mee. Wellicht is dit juist Hitchcocks geheim.